ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ(ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Α')

Γράφω:

 Αγαπημένοι μας γονείς,σας ευχόμαστε καλά χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέον έτος.

Και από κάτω:

Με αγάπη Δημήτρης-Ναταλία.

Και δίπλα:

η εγγονή σας Ισμήνη.

Η κάρτα από μπροστά απεικονίζει τη γέννηση του Σωτήρος,βυζαντινής τεχνοτροπίας.

Κλείνω τον φάκελλο,τον ταχυδρομώ.Βγαίνω.Πρέπει να επισκεφτώ το σούπερ μάρκετ σκέφτομαι.

Πηγαίνοντας εκεί,η ίδια με όλο τον δρόμο κατάσταση επικρατεί,γιορτινή εννοώ,κόσμος πολύς,αρκετοί ηλικιωμένοι για ψώνια και βόλτα.Στα μεγάφωνα μια χριστουγεννιάτικη μελωδία.

Κάθομαι στο παγκάκι αναμονής αντίκρυ στα αλλαντικά στον πρώτο όροφο.

Κοιτάζω στα γυαλισμένα πλακάκια που καθρεφτίζονται τα φώτα του ταβανιού,μεγάλα τετράγωνα με μικρά τετραγωνισμένα φωτάκια σε σειρές  4 Χ 5.

Άλλα φώτα  κυκλικά στην άκρη αριστερά πάνω από το ψυγείο με τα συσκευασμένα κρέατα.

Πιο μπροστά,στην βιτρίνα με τα νωπά κοτόπουλα μια κυρία δίνει παραγγελία στον υπάλληλο.

Μια ηλικιωμένη κάθεται δίπλα μου.

Τι ώρα είναι,ρωτάει.

Δύο και μισή αποκρίνομαι.

Θα μου δώσετε κάτι να φάω;

Δεν έχετε χρήματα;Στιγμιαία σκέφτηκα μήπως πάσχει από ανοία.

Γνέφει όχι,της δίνω 10 ευρώ,σηκώνεται.

Καλές γιορτές μου λέει.

Επίσης,αντεύχομαι.

Κατευθύνεται προς την κυλιόμενη  που οδηγεί κάτω.

Απ’τα μεγάφωνα διακόπτεται η χαριτωμένη μελωδία:

Παρακαλείται ο κύριος Καραμηνάς να προσέλθει στο τμήμα των παραλαβών.Ευχαριστώ.

Σηκώνομαι.

Η Ναταλία πρέπει να έχει τελειώσει με τα ψώνια.